تظاهرات رفتاری:
پسروی تکاملی به شکل بروز یا بدتر شدن ناخن جویدن و شب ادراری و پسروی کلامی (توقف کلام، لکنت زبان، دشواری در کلام)
چسبندگی به مراقبین و والدین
اجتناب از خوابیدن تنها در اتاق خود
افزایش گریه کردن، بی قراری و بهانه جویی
افزایش وابستگی
احساس درماندگی و منفعل بودن
بروز علایم بیش فعالی و پرتحرکی
انزوا و گوشه گیری
پرخاشگری
تظاهرات جسمی:
بی اشتهایی
دل درد
حالت تهوع
مشکلات خواب، کابوس های شبانه
بی اختیاری دفعی (ادرار و مدفوع)
تظاهرات شناختی (Cognitive) و هیجانی
بروز ترس های مختلف (حیوانات، تاریکی، پدیده های جوی)
اضطراب جدایی، نگرانی و احساس نا امنی
احساس ناتوانی و درماندگی
بی قراری
حملات خشم و قشقرق
غمگینی
سردرگمی (Confusion)
دشواری و ناتوانی در فهم احساسات خود
مداخلات پیشنهادی:
دادن اطمینان کلامی (اطمینان واقعی و غیر کاذب)، حمایت و پشتیبانی، فراهم آوردن آسایش جسمی
توجه مکرر به کودک
مراقبت با ثبات از کودک
اجتناب از جدایی های غیر ضروری از کودک
در بازه های زمانی محدود به کودک اجازه پسروی بدهید
می توانید به طور موقت به کودک اجازه دهید که در اتاق والدین بخوابد
کودک را با زبان کودکانه تشویق کنید که در مورد چیزهایی که از دست داده (مرگ، حیوانات خانگی، اسباب بازی) بیان و ابراز احساسات داشته باشد
کودک را تشویق کنید از طریق بازی (یا نقاشی کشیدن) بیان احساسات داشته باشد.
نام احساساتی را که کودک بروز می دهد به وی بگوید (خشم، غم، ترس)
زمانی که کودک سردرگم (Confused) است شرایط پیش آمده را برایش شفاف سازی کنید (با زبان ساده و قابل فهم)
گاهی لازم است در مورد مرگ برای کودک توضیح دهید
کودک را از معرض اخبار حادثه دور نگه دارید
دکتر مهدی معینی (فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان)
