حتما شما هم اصطلاحاتی مثل لوس شدن، لوس بازی در آوردن، لوس بار آوردن، بچه لوس یا لوس و ننر را شنیده اید. اما لوس و لوس شدن چه معنایی دارد؟
در فرهنگ فارسی عمید این واژه به عنوان”کسی که خود را بی‌جهت نزد دیگران عزیز کند و توقع بی‌جا داشته باشد” تعریف شده است. اما ریشه این لغت در فارسی را نتوانستم بیابم.
در علم سلامت روان، سال ها پیش فردی با نام مکینتاش “نشانگان بچه لوس” را طی مقاله ای ارایه کرده است که به طور عمده با رفتارهای بیش از حد خودمحور و ناپخته که ناشی از اشکالاتی در نحوه فرزند پروری والدین است مشخص می شود. و البته باید توجه داشت که برای تشخیص این نشانگان رفتاری با هر کودک را متناسب با شرایط سنی خودش در نظر داشت و در این حالت ممکن است رفتاری که برای کودکی با سن بالاتر ناپخته و خود محور تعریف شود برای کودکی با سن پایین تر طبیعی در نظر گرفته شود.
از دیگر علایم این کودکان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
– عدم توانایی و تحمل برای “نه” شنیدن که منجر به حملات ناآرامی و قشقرق می شود.
– هرگز از داشته های خود راضی نیستند و بیشتر و بیشتر می خواهند
– عدم توانایی در همدلی با دیگران و خودخواهی مطلق
– توانایی و تحمل ناکامی و شکست را ندارند
– دستورات و قوانین را رعایت نمی کنند
– از همه عالم و آدم طلبکار هستند و همه باید در خدمت آنها باشند
رعایت نکات زیر توسط والدین می توانند از بارآوردن بچه لوس پیشگیری کند:
– قوانینی متناسب با سن کودک خود تنظیم کنید
بچه‌ها نیاز دارند که برایشان حد و مرز و محدویت هایی تعیین کردد تا زمانی که آنقدر بزرگ شوند که بتوانند خودکنترلی و انضباط را به دست آورند.
– به آنها توجه متعادلی داشته باشید و توجه و مراقبت بیش از حد را کنار بگذارید
به نیازهای فرزندتان توجه کنید، چه درد، گرسنگی یا ترس. با این حال، توجه بیش از حد یا توجه در زمان نامناسب می تواند در توانایی فرزند شما برای یادگیری چیزها به تنهایی اختلال ایجاد کند و منجر به ناامیدی در زندگی آینده شود. به آنها فرصت دهید در مواقعی با مشکلات مواجه شوند. به آنها راه های مواجه با مشکلات و مدیریت شکست و ناکامی را بیاموزید.
– به آنها آموزش رعایت و پیروی از دستورالعمل ها را بدهید
به این آمورش باید قبل از ورود فرزندتان پرداخته شود در غیر این صورت، علاوه بر مشکلات خود در خانه، با شکایات مدرسه نیز برخورد خواهید کرد.
– تسلیم عصبانیت ها نشوید
کج خلقی از گریه و ناله گرفته تا حبس نفس و کوبیدن روی زمین اگر خیلی مخل نباشد یا در موقعیتی نباشد که به آنها آسیب برساند بایستی نادیده گرفته شود، .
بسیاری از کودکان سعی می‌کنند محدودیت‌های وضع شده را آزمایش کنند، و در صورتی که والدین تسلیم ناآرامی و گریه آنها نشوند یاد می گیرند که قوانین محکم است و باید به مرزهایی که برایشان تعیین شده احترام بگذارند.
– صبر را به آنها بیاموزید
اگر هرخواسته‌ی پیش پا افتاده‌ای که فرزندتان دارد بی‌درنگ و فوری برآورده شود فرزند شما به صورت یک فردی که همیشه خواهان رضایت فوری است تربیت می شود.
– در کارهای خانه متناسب با سن، آنها را مشارکت دهید
کارهای روزمره را به طور مرتب تعیین کنید، حتی اگر چیزهای ساده ای باشند، مانند کمک به چیدن میز برای شام، تا کردن لباس ها یا مرتب کردن تخت.
کارهای کوچک همچنین می توانند مهارت های اساسی را به کودک شما بیاموزند که بعداً در زندگی به آن نیاز خواهد داشت و به او کمک می کند یاد بگیرد که چگونه به اطرافیانش کمک کند.
– بگذارید خودشان چیزهایی یاد بگیرند
بزرگترین درس های زندگی اغلب از برخورد با اشتباهات آموخته می شود. اجازه دهید فرزندتان با آموزش مسئولیت پذیری در قبال اعمال خود، اعتماد به نفس و اتکای به خود داشته باشد.
در دسترس و حمایت کننده باشید، اما سعی کنید کارهایی را برای آنها انجام ندهید که خودشان می توانند از عهده آن برآیند.
– زیاد از کودکتان تعریف و تمجید نکنید
در حالی که کودکان برای رفتار خوب و پیروی از قوانین نیاز به تمجید و پاداش دارند، زیاده روی در آن می تواند باعث شود کودک شما آن را بدیهی بداند و همیشه حق خود بداند.
– ادب و احترام
وظیفه شما به عنوان والدین این است که فرزندتان را برای دنیا آماده کنید. القای اخلاق خوب و آموزش احترام به دیگران به فرزندتان ضروری است.
