تظاهرات رفتاری:
افت تحصیلی
اجتناب از رفتن به مدرسه
رفتارهای پرخاشگرانه در منزل و مدرسه
نافرمانی
پرتحرکی یا رفتارهای احمقانه
ناله و بی قراری کردن، چسبندگی به والدین و رفتارهای بچه گانه تر از سن
نزاع با برادر و خواهر یا دوستان
افزایش رقابت با برادر یا خواهر خود برای دریافت توجه از والدین
کاهشِ رفتارهای مسؤلانه قبلی کودک
عدم توانایی در لذت بردن از فعالیت های لذت بخش
انزوا و گوشه گیری
بازی های با تم حادثه یا بازگویی آن
تظاهرات جسمی:
تغییرات اشتها
سردرد
دل درد و حالت تهوع
مشکلات خواب، کابوس های شبانه
توهمات شنوایی یا بینایی
تظاهرات شناختی (Cognitive) و هیجانی:
دشواری در تمرکز کردن، حواسپرتی
ترس های غیر منطقی، ترس از تاریکی
بی قراری
افسردگی
حملات خشم
اشتغال ذهنی وسواس گونه با حادثه پیش آمده و میزان امنیت
احساس مسؤلیت و گناه در برابر حادثه پیش آمده
پایش اضطراب های والدین
اضطراب جدایی
نگرانی بیش از حد برای دیگران
مداخلات پیشنهادی:
دادن توجه و ملاحظه بیشتر به کودک
داشتن صبر و تحمل در برابر کودک
به صورت موقتی پایین آوردن انتظارات نسبت به عملکرد کودک در منزل و مدرسه
در مقابل پرخاشگری های کودک محدودیت های محکم و جدی ولی ملایم وضع کنید
در منزل فعالیت های منظم و با برنامه ولی آسان برای کودک در نظر بگیرید
کودک را تشویق کنید که احساسات و افکار از طریق کلامی و بازی بروز دهد
به بازگویی مکرر حادثه توسط کودک با دقت و توجه گوش دهید
به کودک در مورد آنچه که اتفاق افتاده و آنچه که در روزهای آینده پیش خواهد آمد اطلاعات واقعی و متناسب با سن ارایه دهید
سرنخ ها و یادآورهای حادثه که سبب یادآوری خاطره یا بروز احساسات مرتبط با حادثه می شود را در کودک شناسایی کنید
برنامه های اختصاصی مدارس در مناطق آسیب دیده، شامل: گروه های دانش آموزی حمایت از همسالان، فعالیت های بروز دهنده افکار و احساسات (نقاشی، بازی، داستان، بیان افکار و احساسات)، آموزش در زمینه بلایا و حوادث، برنامه های آماده سازی برای مقابله با حوادث آتی، تشخیص کودکان در معرض اختلالات روانپزشکی
دکتر مهدی معینی (فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان)
