مادر به تنهایی وارد اتاق می شود. پرونده قدیمی دخترش را به دستم می دهد. دختری که اکنون ۹ ساله و کلاس سوم است و بیش از ۱ سال است که دیگر مراجعه نداشته است. مشکلات قبلی عنوان شده در پرونده شامل بیش فعالی- کم تمرکزی، اضطراب و خودتحریکی بوده. از حال و شرایط کنونی اش می پرسم:
“الان خوبه و مشکلی ندارد فقط از اینکه وقتی معلم می خواهد ازش سوال بپرسه دچار اون حالت می شه شکایت داره”
از مادر می خوام توضیح بیشتری بدهد:
“ببینید می گه وقتی معلم می خواهد ازم سوال بپرسه پاهایم (ران ها) را به هم فشار می دهم و کمی بعد دچار حسی می شم که دوست ندارم”
از کودک می خواهم وارد اتاق شود.
دختر با خجالت رو به رویم می نشیند.
می گوید:
” فقط وقتی امتحان دارم یا معلم از من می پرسید استرس دارم و پاهایم را به هم فشار می دهم.”
کودک را برای آموزش مهارت های مدیریت استرس به همکار دیگرم ارجاع می دهم.
